Mâlikîlik

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Mâlikîlik veya Mâlikî mezhebi (Arapça: اَلْمَذْهَبُ الْمَالِكِي veya الْمَالِكِيَّة) bir İslâm dini fıkıh (İslâm hukuku) mezhebi.^[1] Adını kurucusu olan İmam Mâlik'ten alır.

İmam Mâlik'in kendi usulüne göre şer'i delillerden çıkardığı hükümlere ve gösterdiği yola Mâlikî Mezhebi denir. Ehl-i Sünnet itikadında olan Müslümanlardan amellerini, yani ibadet ve işlerini bu mezhebin hükümlerine uyarak yapanlara Mâlikî denir. Mâlikî Mezhebi, hayatını Medîne-i Münevvere'de geçirmiş olan İmam Mâlik bin Enes'in görüşleri çerçevesinde ortaya çıkmış fıkhî bir yorumdur. Ehl-i Sünnet'e bağlı dört büyük fıkıh mezhebinden birisidir. Mâlikî Mezhebi İmam Mâlik'in içtihatlarına dayanır. Zaman içerisinde İmam-ı Mâlik'in talebeleri de onun rivayet ettikleri hadisleri ve görüşleri toplayarak benimsemiş ve sistemleşmiştir. Talebeleri de karşılaştıkları meselelerde onun metoduna uygun şekilde fetva verdiler. Böylece Mâlikî Mezhebi ortaya çıktı.

Mâlikîlik Mezhebi Fas, Cezayir, Tunus, Sudan gibi bâzı Afrika ülkelerinde yayılarak varlığı günümüze kadar gelmiştir. Daha çok Berberilerin yaşadığı bölgelerde ve Afrika'da yaygındır.

Kaynakça